കൊയ്ത്തുത്സവവും ലേലവും

ബൈബിളിലെ കൊയ്ത്തുത്സവവും

പള്ളിയിലെ ലേലവിളിയും:

ഒരു വിമർശനാത്മക പഠനവും ബദൽ മാർഗ്ഗവും

ഫിലിപ്പോസ് വൈദ്യർ

ക്രൈസ്തവ സഭകളിലെ ആചാരങ്ങളെ ബൈബിളിക വീക്ഷണകോണിൽ പരിശോധിക്കുമ്പോൾ, കൊയ്ത്തുത്സവത്തിൻ്റെ ആധുനിക രൂപവും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ലേലവിളി സമ്പ്രദായവും പലപ്പോഴും വിമർശനങ്ങൾക്കിടയാക്കാറുണ്ട്. പഴയനിയമത്തിൽ ദൈവം സ്ഥാപിച്ച പെരുന്നാളുകളുടെയും ആദ്യഫല വഴിപാടുകളുടെയും (First Fruits) വിശുദ്ധമായ ഉദ്ദേശ്യം എന്തായിരുന്നുവെന്ന് വ്യക്തമാക്കിക്കൊണ്ട്, ആധുനിക സഭകളിൽ നടക്കുന്ന ലേലവിളി സമ്പ്രദായം അബൈബിളികവും അക്രൈസ്തവവുമാണ് എന്ന് സ്ഥാപിക്കുകയും, അതിന് ബദലായി വേദാനുസൃതമായ ദാനധർമ്മ രീതികൾ എന്തായിരിക്കണം എന്ന് വിശദീകരിക്കുകയുമാണ് ഈ ലേഖനത്തിൻ്റെ ലക്ഷ്യം.

1. ബൈബിളിലെ കൊയ്ത്തുത്സവം: ദൈവീക ഉദ്ദേശ്യവും പവിത്രമായ ലക്ഷ്യങ്ങളും

യിസ്രായേൽ സമൂഹത്തിനുവേണ്ടി ദൈവം നിയമിച്ച വാർഷിക പെരുന്നാളുകളിൽ (പുറപ്പാട് 23:14-17) രണ്ടെണ്ണം കൊയ്ത്തുമായി നേരിട്ട് ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇവ കേവലം വിളവെടുപ്പിൻ്റെ ആഘോഷങ്ങളായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് ദൈവവുമായുള്ള ഉടമ്പടിയെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്ന വിശുദ്ധ ആരാധനാ കർമ്മങ്ങളായിരുന്നു.

A. ആദ്യഫലത്തിൻ്റെ (ബിക്കുറിം) ലക്ഷ്യം

ആദ്യഫലം അർപ്പിക്കുന്നത് (Bikkurim) ദൈവത്തിന് സ്വന്തമായത് തിരികെ നൽകാനുള്ള ഒരു നിർബന്ധിത കല്പനയായിരുന്നു.

· ദൈവിക ഉടമസ്ഥാവകാശം: എല്ലാ വിളവിൻ്റെയും സമൃദ്ധിയുടെയും യഥാർത്ഥ ഉടമ ദൈവമാണ്. വിളവിൻ്റെ ആദ്യത്തേതും ഏറ്റവും മികച്ചതുമായ ഭാഗം ദൈവത്തിന് സമർപ്പിക്കുന്നത്, ശേഷിക്കുന്ന വിളവുകൾ ദൈവത്തിൻ്റെ കരുണയാൽ ലഭിച്ചതാണെന്നും അടുത്ത വർഷത്തെ വിളവിനായി അവിടുത്തെ ആശ്രയിക്കുന്നു എന്നും പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന വിശ്വാസത്തിൻ്റെ പ്രവൃത്തിയായിരുന്നു (സദൃശ്യവാക്യങ്ങൾ 3:9).

· വിശുദ്ധീകരണം: ആദ്യഫലം വിശുദ്ധീകരിക്കുന്നത് (സമർപ്പിക്കുന്നത്) ശേഷിക്കുന്ന വിളവിനെയും ഒരു വർഷത്തെ വരുമാനത്തെയും വിശുദ്ധീകരിക്കാനും അനുഗ്രഹിക്കാനും കാരണമാകുന്നു എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെട്ടു (റോമർ 11:16).

· ലക്ഷ്യം പുരോഹിതർ: ഈ വിശുദ്ധമായ വഴിപാടുകൾ പുരോഹിതൻ്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുവരേണ്ടതും (ലേവ്യപുസ്തകം 23:10), അത് ലേവ്യരുടെ ഉപജീവനത്തിനായി ഉപയോഗിക്കേണ്ടതുമായിരുന്നു. അവ ഒരിക്കലും കച്ചവടത്തിനായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല.

· ദരിദ്രർക്കുള്ള കരുതൽ: ദശാംശങ്ങൾക്കും ആദ്യഫലങ്ങൾക്കും പുറമെ, വിളവെടുക്കുമ്പോൾ വയലിൽ നിന്ന് പാവപ്പെട്ടവർക്കും പരദേശികൾക്കും അനാഥർക്കും വിധവമാർക്കും വേണ്ടി ചില ഭാഗങ്ങൾ (Leviticus 19:9) ബാക്കി വെക്കണമെന്നും കല്പനയുണ്ടായിരുന്നു.

B. പെരുന്നാൾ: സദ്യ, ധനസമാഹാരമല്ല

ഈ ബൈബിളിക ഉത്സവങ്ങൾ ധനസമാഹരണത്തിനായിരുന്നില്ല. അവ പ്രധാനമായും:

· വിശ്വാസികൾ ഒരുമിച്ച് കൂടി ദൈവത്തിൻ്റെ നന്മ ഓർത്ത് സദ്യ കഴിക്കാനും

· നന്ദിയുള്ളവരായി ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്താനും

· ദാനധർമ്മങ്ങളിലൂടെ സഹോദരങ്ങളെയും ദരിദ്രരെയും സഹായിക്കാനും ഉള്ളതായിരുന്നു.

2. പള്ളിയിലെ ലേലവിളി: ബൈബിളിക വിരുദ്ധമായ ഒരു രീതി

കൊയ്ത്തുത്സവത്തിനോടനുബന്ധിച്ച് പള്ളിയിൽ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ലേലം ചെയ്യുന്ന ആധുനിക രീതി, അക്രൈസ്തവവും വിജാതീയവുമായ ഒരു ആചാരമായി വിമർശിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ സമ്പ്രദായം, വിശുദ്ധമായ ആരാധനയുടെ അന്തസ്സിനെ നശിപ്പിക്കുന്നു.

A. ബൈബിളിക രീതിയിൽ നിന്നുള്ള വ്യതിചലനം

നിലവിലെ ലേലവിളി സമ്പ്രദായം ബൈബിളിക പ്രമാണങ്ങളിൽ നിന്ന് വഴിമാറി സഞ്ചരിക്കുന്നു:

· കച്ചവടവൽക്കരണം: കൊയ്ത്തുത്സവങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശങ്ങളോടും ചട്ടങ്ങളോടും ഒരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത ഈ രീതി, ആത്മീയമായ ദാനത്തെ ഒരു വാണിജ്യ പരിപാടിയാക്കി മാറ്റുന്നു.

· ലേലം ചെയ്യാനുള്ള സ്ഥലമല്ല: ആദ്യഫലങ്ങൾ വിൽപ്പനയ്ക്കുള്ളതല്ല. പുരോഹിതന്മാരുടെ ഉപജീവനത്തിനോ ദരിദ്രരുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്കോ വേണ്ടി മാറ്റിവെച്ച വിശുദ്ധമായ വഴിപാടുകൾ പരമാവധി പണത്തിന് വിറ്റഴിക്കുന്നത് ബൈബിളികമല്ല.

B. യേശുവിൻ്റെ ശാസനയുടെ പ്രസക്തി

ലേലവിളിക്കെതിരെയുള്ള ഏറ്റവും ശക്തമായ വാദം യേശു ദേവാലയം ശുദ്ധീകരിച്ച സംഭവമാണ് (യോഹന്നാൻ 2:13-17; മത്തായി 21:12-13).

· പ്രാർത്ഥനാലയത്തിൻ്റെ അന്തസ്സ്: യേശു അന്ന് വിൽപ്പനയും വാങ്ങലും നടത്തുന്നവരെ പുറത്താക്കി, ദൈവാലയം പ്രാർത്ഥനാലയമായി നിലനിർത്തേണ്ടതിൻ്റെ പ്രാധാന്യം ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. ലേലം വിളി ഒരു കച്ചവടസ്ഥലത്തിൻ്റെ അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുകയും ആരാധനാലയത്തിൻ്റെ വിശുദ്ധ അന്തസ്സിനെ ലംഘിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

· അഹന്തയെ മുതലെടുക്കൽ: ലേലം, ആളുകളുടെ അഹന്തയെയും അഭിമാനത്തെയും അഭിസംബോധന ചെയ്തുകൊണ്ട് മത്സരബുദ്ധിയിൽ പണം സമാഹരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. ഇത് ആത്മാർത്ഥമായ ത്യാഗപൂർണ്ണമായ ദാനത്തെ ഇല്ലാതാക്കുന്നു.

C. "ഫലപ്രദമായ" ന്യായീകരണം

"പണം സമാഹരിക്കാൻ ശരിക്കും കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാണ്" എന്ന കാരണം പറഞ്ഞ് ലേലത്തെ ന്യായീകരിക്കുന്ന സഭാ നേതൃത്വത്തെ ലേഖനം വിമർശിക്കുന്നു. ഇത് ബൈബിളിക സത്യങ്ങൾക്ക് പകരം "മനുഷ്യൻ്റെ കാരണങ്ങൾക്ക് അനുയോജ്യമായ രീതിയിൽ ബൈബിൾ വാക്യങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുത്ത് ഉപയോഗിക്കുന്നതിന്" തുല്യമാണ്.

3. ബദൽ മാർഗ്ഗം: വേദാനുസൃതമായ ദാനവും വിഭവ സമാഹരണവും

ആരാധനാലയത്തെ കച്ചവടസ്ഥലമാക്കി മാറ്റാതെ, ദൈവവചനം അനുസരിച്ച് വിഭവങ്ങൾ സമാഹരിക്കാനുള്ള വഴി, ത്യാഗപൂർണ്ണമായ ദാനത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക എന്നതാണ്. സഭ ധനസമാഹരണത്തിനായി ആശ്രയിക്കേണ്ടത് താഴെ പറയുന്ന ബൈബിളിക ഉപദേശങ്ങളെയാണ്:

A. പുതിയ നിയമത്തിലെ ദാനത്തിൻ്റെ തത്വങ്ങൾ

പുതിയ നിയമത്തിൽ, ദാനം എന്നത് നിയമപരമായി നിർബന്ധിതമായി നൽകുന്ന ഒന്നല്ല, മറിച്ച് പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ നയിക്കപ്പെടുന്നതും കൃപയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ളതുമാണ്.

1. കൃപയുടെ ദാനം (Gratitude): വിശ്വാസിയുടെ ദാനം ക്രിസ്തു തങ്ങൾക്ക് നൽകിയ കൃപയോടുള്ള നന്ദിയിൽ നിന്ന് ഉടലെടുക്കുന്നതായിരിക്കണം (2 കൊരിന്ത്യർ 8:9).

2. ഹൃദയപൂർവ്വകമായ ദാനം: ദാനം സന്തോഷത്തോടും നിർബന്ധമില്ലാതെയും നൽകണം (2 കൊരിന്ത്യർ 9:7).

3. മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച ദാനം: ഓരോ വ്യക്തിയും തൻ്റെ വരുമാനത്തിൽ നിന്ന് ഒരു ഭാഗം മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച് നീക്കിവെക്കണം (1 കൊരിന്ത്യർ 16:2).

4. അളവനുസരിച്ച്: വിശ്വാസിക്ക് ദൈവം നൽകിയ അളവനുസരിച്ച് ദാനം ചെയ്യണം.

5. ആത്മീയ വളർച്ച: ദാനം ചെയ്യുന്നത് ആത്മീയ വിളവ് (കൊയ്ത്ത്) വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് തുല്യമാണ്. ആത്മീയ വിളവ് കൊയ്യണമെങ്കിൽ, അതിനനുസരിച്ച് വിതയ്ക്കണം (2 കൊരിന്ത്യർ 9:6).

B. ദാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശങ്ങൾ

ദൈവവചനം പ്രസംഗിക്കുകയും പഠിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെയാണ് സഭ വിഭവങ്ങൾ സമാഹരിക്കേണ്ടത്:

· പഴയ നിയമ പ്രവാചകന്മാർ: മലാഖി പ്രവാചകൻ ദശാംശത്തെക്കുറിച്ചും വഴിപാടിനെക്കുറിച്ചും കർത്താവിൻ്റെ ഭണ്ഡാരത്തിലേക്ക് അത് കൊണ്ടുവരുമ്പോൾ ലഭിക്കുന്ന അനുഗ്രഹങ്ങളെക്കുറിച്ചും ശക്തമായി ഉപദേശിക്കുന്നു (മലാഖി 3:10).

· അപ്പൊസ്തലന്മാരുടെ മാതൃക: ആദിമ സഭയിൽ വിശ്വാസികൾ അവരുടെ സ്വത്തുക്കൾ വിറ്റ് കാൽക്കൽ വെച്ചത് നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങിയല്ല, മറിച്ച് ആത്മീയമായ പ്രചോദനത്താലാണ് (പ്രവൃത്തികൾ 4:34-35).

· ത്യാഗത്തിൻ്റെ മനോഭാവം: മക്കദോന്യ സഭയിലെ ദാരിദ്ര്യത്തിനിടയിലും അവർ ശേഷിക്കത്തക്കവണ്ണം ദാനം ചെയ്തത്, ത്യാഗപൂർണ്ണമായ ദാനത്തിൻ്റെ മാതൃകയാണ് (2 കൊരിന്ത്യർ 8:2-3).

4. ഉപസംഹാരം: ആത്മാവിലുള്ള ശുശ്രൂഷ

ആധുനിക സഭകളിൽ കൊയ്ത്തുത്സവത്തിൻ്റെ പേരിൽ നടക്കുന്ന ലേലവിളികൾ, ബൈബിളികമായ വിശുദ്ധീകരണത്തിൻ്റെയും സമർപ്പണത്തിൻ്റെയും തത്വത്തിൽ നിന്ന് വ്യതിചലിക്കുന്നു. ഈ രീതി വിശുദ്ധമായ ആരാധനയെ കച്ചവടവൽക്കരിക്കുകയും, ത്യാഗത്തിനു പകരം മനുഷ്യൻ്റെ അഹന്തയെ ഉണർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

സഭയുടെ സാമ്പത്തിക ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതിന്, നേതൃത്വം വിശുദ്ധഗ്രന്ഥത്തിലെ ത്യാഗപൂർണ്ണമായ ദാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശങ്ങളെ ആശ്രയിക്കണം. പ്രാർത്ഥനാലയം അതിൻ്റെ അന്തസ്സോടെ നിലനിർത്തുകയും, ദൈവവചനം വഴി വിശ്വാസികളെ കൃപയോടെ ദാനം ചെയ്യാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ശരിയായ ബദൽ. ദൈവവചനത്തിൻ്റെ ആത്മാവിനെയും ഉദ്ദേശത്തെയും പിൻപറ്റിക്കൊണ്ട്, നമ്മുടെ ആരാധനയും കൂട്ടായ്മകളും കർത്താവിനെ ബഹുമാനിക്കാനുള്ള ഒരു സമയം മാത്രമായി നിലനിൽക്കണം.

പിൻകുറിപ്പ് (Post Script)

പുതിയ നിയമ സഭയുടെ വീക്ഷണം ഈ വിഷയത്തിൽ കൂടുതൽ വ്യക്തത നൽകുന്നു:

1. കർത്തൃമേശ മാത്രമാണ് ആചരണം: യേശുക്രിസ്തുവോ അപ്പൊസ്തലന്മാരോ സഭയ്ക്ക് കർത്തൃമേശ (Lord's Supper) അല്ലാതെ പരമ്പരാഗതമായ മറ്റു പെരുന്നാളുകളോ ആചരണങ്ങളോ നൽകിയിട്ടില്ല. ക്രിസ്തുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ അനുസരിക്കുക എന്നതാണ് മുഖ്യം.

2. സഭയാണ് ദൈവാലയം: വിശ്വാസികളാണ് ജീവനുള്ള ദൈവത്തിൻ്റെ ആലയം (Temple of God). ഈ സുപ്രധാന സത്യത്തിനു മുന്നിൽ, നമ്മൾ ആരാധനയ്ക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭൗതിക കെട്ടിടങ്ങൾ (പ്രാർത്ഥനാമുറികൾ / ആരാധനാലയങ്ങൾ) ദ്വിതീയ പ്രാധാന്യം മാത്രമേ അർഹിക്കുന്നുള്ളൂ.

3. പ്രധാന കല്പന: ദരിദ്രരെയും ആവശ്യക്കാരെയും സഹായിക്കുന്നതിനൊപ്പം, ദൈവജനത്തിൻ്റെ ആവശ്യങ്ങളിലും മറ്റ് സഭകളുടെ (other churches) ആവശ്യങ്ങളിലും കരുതൽ നൽകുക എന്നത് ഉൾപ്പെടെയുള്ള ക്രിസ്തുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ അനുസരിക്കുക എന്നതാണ് പുതിയ നിയമ സഭയുടെ പ്രധാന ധർമ്മം.

ഈ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് (കൊയ്ത്തുത്സവം) ഞാൻ മുമ്പ് രണ്ട് ലേഖനങ്ങൾ ഇംഗ്ലീഷിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിൻ്റെ ലിങ്കുകൾ താഴെ ചേർക്കുന്നു:

How Biblical is our Harvest Festivals ?
https://pvarticles.blogspot.com/2019/05/how-biblical-is-our-harvest-festivals.html
Auctioneering in Church
hhttps://pvarticles.blogspot.com/2020/02/auctioneering-in-church.html?m=1